معادن این نوع تراورتن در شهرستان آذرشهر در استان آذربایجان شرقی واقع شده است؛ این شهرستان دارای معادن بسیار غنی انواع تراورتن با رنگ های قرمز، لیمویی، دودی و تنه درختی می باشد.تراورتن لیمویی بی موج آذر شهر قابل تلفیق با اکثر سنگ های دیگر بوده و دلیل آن رنگ و طرح خاص این سنگ میباشد، بیشترین کاربرد آن در دیوارهای داخلی و خارجی ساختمان و پله است.
اکثر سنگ های تراورتن، داری موج می باشند؛ در تراورتن های موج دار، خطوط و هاله هایی در سطح سنگ دیده می شود؛ در بعضی از سنگ ها این موج ها به صورت سوراخ و در برخی دیگر به صورت نقش در آمده است که به همین دلیل امکان تیره و باز شدن این خطوط و نقش ها وجود دارد.
این محصول به صورت cross cut فراوری می شود و به دلیل اینکه موج های آن به صورت هاله ای و رنگ اصلی زمینه سنگ تیره و باز است است. در هنگام برش، موج ها باز شده و به صورت هاله ای در سطح سنگ پخش می شود.
این هاله ها، زیبایی خاصی به سنگ داده و از آن تابلوی نقاشی زیبایی می سازد.در فرآوری این تراورتن از ماستیک رنگ زمینه اصلی، جهت پرکردن منافذ سطح رویی سنگ استفاده می شود.
معدن سنگ تراورتن تکاب در نزدیکی روستای آق بلاغ همدان از توابع شهرستان تکاب واقع گردیده است.فرآوری این سنگ به دو صورت موج دار و بی موج در نوع سائیده و چرمی میباشد. سنگ تراورتن تکاب بسته به نوع رنگ و رگه های آن دسته بندی می گردد. سنگ تراورتن تکاب به دلیل مقاومت بالا و سختی زیاد در نما، دیواره های داخلی و سنگ فرش کاربرد دارد.
کاربرد سنگ تراورتن کرم تکاب
» دیوار پارکینگ
» دیوار راه پله
» دیوار نورگیر
» نمای خارجی
» نمای پشت محوطه سازی
» سنگ نما جدول سنگی
» درپوش دیوارهای محوطه
معادن سنگ تراورتن سیلور یا دودی آذر شهر درشهرستان آذرشهر در استان آذربایجان غربی واقع گردیده است.
سنگ تراورتن دودی آذرشهر با نام های مختلف دودی آذرشهر، خرمایی آذرشهر و … نیز شناخته میشود.
تراورتن دودی آذر شهر از جمله سنگ های منحصر به فرد در دنیا است و به دو صورت موج دار و بی موج فرآوری میشود.
تنوع رنگ دودی آذر شهر از روشن به سمت تیره متغیر است. که در نوع موجدار با موج های سفید در طول سنگ مشخص است و در بعضی مواقع رنگ سنگ مایل به قهوه ای و خرمایی دیده میشود.
تراورتن سیلور آذرشهر در نمای ساختمان به صورت سائیده و یا چرمی استفاده میشود زیرا از مقاومت بالایی برخورداراست. همچنین برای مصارف دکوراتیو از جمله سنگ گیوتین، بادبر و آنتیک استفاده میشود.
از قدیم مرسوم بود که سطح روی سنگ را با ابزار تیشه که روی آن به حالت ناخن درآمده، تیشه ای کنند. این کار به دلایل مختلف انجام می شده است. چنانچه از سنگی در کف استفاده شود با این کار می توان از میزان لیزی سطح کاست و ایجاد اصطکاک کرد. این کار معمولا در کف فضاهای عمومی و یا روی پله ها انجام می شود. گاهی اوقات، تیشه دستی روی سنگ های نما هم صورت می گیرد. این کار بیشتر روی سنگ های تراورتن و یا بعضی از انواع سنگ های همانند سنگ سمیرم انجام شده است. در واقع با این کار به چند هدف می رسیدند:
بافت سنگ تیشه
سنگ تیشه ای معمولاً دارای بافت یکسان و یکنواختی است چنانچه سنگ های تراورتن ساب بخورد نقش اصلی خود ا کاملا مشخص و نمایان خوهد کرد حال اگر این نقش نمایان و زیبا و جذاب نباشد می توان با تیشه ای کردن سطح ان فقط رنگ اصلی زمینه سنگ را نمایش داد و آن نقش های نا زیبا در شلوغی تیشه محو می شود.
سنگ تراورتن و لایم استون موقعی که تیشه ای می شوند سفیدتر به چشم می ایند در کل سنگ ها موقعی که ساب می خورند رنگ واقعیشان را که معمولا تیره تر است نشان می دهند لذا با تیشه ای کردن سنگ می توان آن را سفید نشان داد.
بعضی از سنگ ها به صورت ساب خورده استفاده چندانی ندارند و فقط صورت تیشه ای آن ها مورد استفاده قرار می گیرد مثلا سمیرم یا نیزار از نوع سنگ های با جذب آب بالا هستند و ساب خورده آن ها بسیار سریع کثیف می شود ضمن اینکه ساب خوبی هم بر نمی دارند.
تیشه کاری برای خودش اصطلاحات و قوانینی دارد چنانچه این تیشه در یک جهت و یکبار زده شودو به صورت تنک دیده می شود به آن یک تیشه می گویند و اگر به صورت کاملا پر زده شود طوری که سح سنگ دیده نشود به آن دو تیشه می گویند و چنانچه در دو جهت سنگ تیشه ای شود و سطح آن به صورت افقی و عمودی ابزار تیشه بخورد به آن تیشه چپ و راست مثی گویند.
از سطح آن به صورت عمیق خراشیده شود به صورت آن کلنگی و اگر تلفیق این دو روش باشد به آن تیشه کلنگ می گویند.
سنگ تیشه در سالهای قبل
در سال های گذشته که اقبال زیادی به سنگ های تیشه ای شد این کار به سمت انجام با ماشین هم رفت و تیشه ماشینی هم رایج شد.
در ابتدا این تیشه ها توسط دستگاه ها از روی سنگ زده می شد که باعث می شد میزان خراش های ناخن های تیشه روی سنگ متفاوت شود چرا که ضخامت سنگ ها در اغلب موارد متفاوت بود. یعدها این ایراد برطرف شد و در دستگاه های جدید خراش ضخامت سنگ تاثیری در میزان خراش روی سنگ نداشت.
از آن جا که تیشه کاری به خوبی مورد استقبال قرار گرفت انواع دیگری از تیشه ماشینی رایج شد از جمله نوعی تیشه کاری به نام بوش همر .
اجرای این کار با ماشین به وسیله بوش همر انجام می شود این وسیله را روی چند کله در خط ساب می بندند و سنگ را از زیرش عبور می دهند بسته به فشار باد می تواند اثر این خراش ها روی سنگ شدت و ضعف داشته باشد.
امروز این کار برای ایجاد سطح ناصاف روی سنگ بسیار رایج است و می تواند روی گرانیت ، تروارتن و مرمریت و چینی انجام شود.
بسیاری افراد دوست دارند طبیعت را به خانه و حیاط خود بیاورند. برای این عمل می توانیم در طراحی فضای سبز و محوطه ساختمانمان از سنگ فرشی که با سلیقه، محیط و شرایط ما سازگار باشد استفاده نماییم. در این مقاله می خواهیم با چند نمونه سنگ فرش که برای فضای بیرونی و لمس بهتر طبیعت مناسب هستند، آشنا شویم.
سنگ ریزه، سنگ فرش محوطه بیرونی
سنگ ریزه در واقع سنگ متلاشی شده هستند. از ویژگی های مثبت آن نفوذپذیری عالی و هموار کننده ی محوطه است. این نوع سنگ می توانید برای مسیر ها و پاسیو هایی که می خواهید هموار به نظر برسند، استفاده نمایید. بهتر است که این نوع سنگ فرش با یک لبه ی صلب مرزبندی شود تا آن را در بر گیرد.
سنگ آهک
سنگ آهک به دلیل رنگهای روشن آن مثل رنگ سفید، کرم مایل به سفید و گاهی نیز سفید مایل به خاکستری برای اقلیم های گرم فوق العاده است، چون گرما را منعکس می کند. سنگ آهک هم چنین به نواحی سایه دار فضای سبز، یک روشنایی مطلوب می دهد.
سنگ تراورتن
تراورتن به دلیل سخت تر بودن و سطح دوست داشتنی آن برای پاهای برهنه، گزینه ی مناسبی برای سنگ فرش اطراف استخر است و نگهداری از آن آسان تر می باشد.
سنگ گرانیت
گرانیت به دلیل دوام فوق العاده و طول عمر بالا برای شرایط سخت و اقلیم های سرد مناسب است و باوجود گران بودن، ارزش هزینه کردن را دارد.
سنگ لوح
سنگ لوح در رنگ های متفاوت از زغالی گرفته تا سبز یشمی موجود است. این سنگ در سردترین اقلیم ها نیز دوام می آورد.
سنگ آبی یا خاکستری
اگر مایل هستید یک سنگ فرش شیک، مجلل و فوق العاده داشته باشید می توانید از سنگ آبی یا خاکستری استفاده کنید. این سنگ نوعی سنگ ورقه ورقه است که در امتداد خطوط درزش شکسته می شود. اگر خواهان الگوی منظمی هستید نیز، این سنگ به صورت سنگ فرش مستطیلی با ابعاد مشخص نیز موجود می باشد.
